Afgelopen weken deden een aantal hoopvolle berichten de ronde. Maar daarnaast ook een bericht over waarom we de transitie moeten doorzetten.

Polycultuur
Joel Salatin ontwikkelde zijn bedrijf Polyface Farms tegen de stroom in.  Op een stuk land met kale, uitgeboerde plekken bouwde hij in de voetsporen van zijn vader gaandeweg een opmerkelijk divers agro-ecosysteem op: een polycultuur waarvan de uiteenlopende, levende onderdelen dankzij slim ontwerp efficiënt op elkaar aansluiten, en samen een vitaal, veerkrachtig en productief organisch geheel vormen. Een model waarmee ook de biologische landbouw de bakens nog flink kan verzetten.

‘Een bloedsomloop van organische stof’, impressie van Salatins ‘totaallandbouw‘ in het Nederlands thuisopaarde.nl In het Engels op de eigen site: www.polyfacefarms.com. Bekijk de filmpjes en geniet.

Kleinschaligheid als alternatief
Hoe kun je zelf een ‘Nieuwe Economie’ vorm geven? Dit boek legt uit wat je kunt doen aan de hand van tien jaar ervaring op Hof van Twello, een publieksgericht landbouwbedrijf in de buurt van Deventer. Je leert kleinschaligheid rendabel te maken, want lokaal gerichte kleinschaligheid is de enige echte bijl aan de wortel van het systeem.

Hof van Twello kiest voor de meente. Meentes waren vroeger gemeenschappelijk gebruikte stukken grond. Het gebruik ervan werd ‘betaald’ met het onderhoud van de sloten, wegen en houtwallen. Je kreeg wat, maar je moest er wél wat voor doen! Deze ijzersterke win-win-beheervorm past Hof van Twello toe op haar grond, maar ook op zaken zoals landschap, kennis, gezondheid, voeding, bouw en financiering. Daarmee brengt ze de leus Reclaiming the Commons! van de anti-globaliseringsbeweging in praktijk.
Koppel jezelf met Nieuwe Meentes los van de multinationals op het gebied van landbouw, voeding, geld, verzekeringen, energie en bouw. We kunnen heel veel zelf, maar we moeten er wel echt voor kiezen. Dat is de boodschap van dit boek.

Oliecrisis in 2015?
Het feit dat de oliewinning binnenkort niet meer voldoet is in Nederland amper een kwestie. Er zijn zelfs nooit kamervragen over gesteld. Wordt het misschien nu iets beter? Drie items:

1. Afgelopen zondagavond zond Brandpunt een mooie reportage van een kwartier uit waarin Jeremy Leggett uitlegt hoe het zit met de komende oliecrisis (2015), schaliegas, en een duurzame toekomst.
Mocht u hem nog niet gezien hebben, de reportage is beslist de moeite waard. Hier is hij te zien:
http://brandpunt.incontxt.nl/seizoenen/2014/afleveringen/27-04-2014/fragmenten/het-einde-van-de-olie  of  http://bit.ly/1pWtwpW

2. Naar de minister met het Olieschokplan – een passage uit Leggett’s boek Uit de olie.
Brandpunt gaat vooral over het eerste thema van Jeremy: De oliewinning voldoet binnenkort niet meer en we worden ons ineens bewust van een crisis.
In deze passage beschrijft Jeremy dat de groep industriëlen die hij om zich heen verzamelde met een Olieschok Actieplan eindelijk tot de minister doordringt. Deze groep probeert de (Engelse) regering te bewegen om samen met het bedrijfsleven een noodplan op te stellen om de klap van een oliecrisis op te vangen, mocht deze plotseling losbarsten. Als een ontmoeting met de minister eindelijk plaatsvindt, lijkt het goed te gaan…
Bovenstaande ontmoeting had werkelijk plaats in mei 2011.
http://www.clubgroen.nl/uploads/documents/naar%20de%20minister.pdf  of http://bit.ly/1kr4max

3. Als de lichten bijna uitgaan, is fictief. Het behelst een (heel wat eerdere) bijeenkomst van een fictieve premier met zijn medewerkers in reactie op een door terrorisme gecreëerde oliecrisis. Als zaken ernstig zijn, zijn ze vaak ook grappig, zoals hier met een hulpeloze premier…
http://www.clubgroen.nl/uploads/documents/als%20de%20lichten%20uitgaan.pdf
http://bit.ly/1iGTBVX